hoe ze positiever over zichzelf ging denken.

‘Al lange tijd liep ik met het idee dat ik volkomen waardeloos was. Ik wilde niet verder zo. Ik heb een hele zware jeugd gehad met een moeder die verslaafd was aan alcohol en een vader die schizofrenie heeft. Mijn hele jeugd heb ik op mijn tenen gelopen. Toen ik eindelijk uit huis ging dacht ik dat het beter zou worden, maar ik belandde in een relatie die slecht voor me was. Langzamerhand leer ik nu dat ik er mag zijn zoals ik ben. Door de gesprekken leer ik dat ik mag komen met al mijn emoties. Ook leer ik meer te vertellen wat ik eigenlijk voel. Voorheen voelde ik alleen maar somberheid, nu merk ik ook dat ik soms heel boos ben, of juist heel verdrietig of bang. Het helpt mij dat onderscheid te maken. Ik ben er nog niet, maar ik ga er zeker komen!’